kırım, her daim rusların başbelası idi. giray hanları, osmanlı ile işbirliği halindeydi. altın ordu devletinin uzantılarından biri olarak, tatar atlılarının gücü, uzun süre bölgeyi kasıp kavurdu.
bulunduğu bölge itibariyle kırım, karadenize açılan kapısıydı rusların ve meşhur "sıcak denizlere inme politikası" nedeniyle zaptedilmesi gerekiyordu.
ruslar üstünlüğü sağladıklarında, osmanlı da gücünü yitirdiğinde, kırımı ele geçirmişti. ama oradaki müslüman ve türk kökenli halk sorundu ruslar için. keza ruslar birlikte yaşamayı bilmiyor, ele geçirdiği her yeri ruslaştırmak istiyordu.
1944 yılında, dünyadaki politik koşullar elverdiğinde, ruslar planlarını devreye soktular. yıllar sürece sürgün, katliam ve eziyet dönemi başlamıştı kırım türkleri için. kırımlılar, ahıskalılar, soğuk vagonlarla sibiryaya, yaşamaya alışkın olmadıkları bölgelere sürüldüler. yarısı yollarda öldü. direnen, askerlerin kurşunları ile öldürüldü. geçtikleri yollarda, gittikleri yerlerde ordodoks rus halkı tarafından öldürüldüler ve devlet buna göz yumdu. yine gittikleri yerlerde sağ kalanlar, açlık, soğuk, hastalık gibi sebeplerle hayatını kaybetti.
güya, demokrasinin ve barışın yüzyılı olan 20. yüzyılda, 2 milyon kırım türkü herkesin gözleri önünde ölüme terk edilmiştir.
türkiye ise o tarihlerde sesini çıkartmamış, belki de çıkartamamıştır.
Üst başlığımızda diğer soykırımları da bulabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder